Veelvoorkomende mentale stoornissen beter begrijpen om de terugkeer naar werk beter te ondersteunen

Wat zijn veelvoorkomende mentale stoornissen?
Deze term omvat veelvoorkomende aandoeningen in onze moderne samenlevingen: angststoornissen, stemmingsstoornissen (waaronder depressie), stoornissen gerelateerd aan chronische stress, burn-out.
Onze psycholoog, Stéphanie Delroisse, verduidelijkt:
"Ze veroorzaken bij de mensen die eraan lijden intense vermoeidheid, verlies van energie, relatieproblemen, demotivatie, diepe desinteresse en verstoren de emotionele regulatie."
Dit zijn allemaal factoren die het werk in eerste instantie moeilijk, zo niet onmogelijk, maken.
Impact op het professionele leven
Deze stoornissen zijn niet alleen aanwezig in het persoonlijke leven. Ze beïnvloeden diepgaand het professionele leven: verminderd concentratievermogen, gevoel van impostor syndrome, terugtrekken uit sociale interacties, isolement, potentiële conflicten met collega's, verlies van zingeving in dagelijkse taken...
Daarom wordt ziekteverlof noodzakelijk, geen luxe. Het is een essentiële stap in het herstelproces. Maar het mag niet te lang duren zonder de juiste begeleiding, anders kan het leiden tot een vorm van vervreemding van de professionele wereld.
Werk als therapeutisch hulpmiddel?
Na de schok en de stabilisatie komt de vaak gestelde vraag van zorgprofessionals, werkgevers… en de patiënten zelf:
Kan werk helpen om beter te worden?
Onze psycholoog deelt haar ervaring:
"Ik ben geneigd om de terugkeer naar werk te bevorderen bij mensen die lijden aan een veelvoorkomende mentale stoornis, omdat ik heb kunnen observeren hoe het kan fungeren als een motor voor fysiek en mentaal herstel."
En voegt eraan toe:
"Werk stelt mensen in staat hun potentieel te ontwikkelen of uit te drukken, te leren, uitdagingen aan te gaan, zich nuttig te voelen. Het is ook een geweldig middel voor sociale verbondenheid, die vaak wordt aangetast tijdens psychische lijdensfasen."
Natuurlijk moet de re-integratie na een lange afwezigheid geleidelijk aan, begeleid en afgestemd op de capaciteiten van de werknemer plaatsvinden. Het gaat er niet om prestatiedruk op te leggen, maar om weer zingeving, structuur en een veilige ruimte voor evolutie te geven. Vandaar het belang van welzijn op het werk als essentieel element voor re-integratie en preventie.
Conclusie: Een noodzakelijke verandering in kijk
Het begeleiden van de terugkeer naar werk van de betrokkenen is niet alleen een bijdrage aan hun herstel, maar ook aan de destigmatisering van psychische stoornissen in onze samenleving.
Werk kan een risico zijn, maar het kan ook een krachtig therapeutisch hulpmiddel worden, mits het goed begrepen, goed begeleid en met zorg benaderd wordt.